LOADING

Michael Gieler

Altviolist bij de muzikale ontdekplek in Amsterdam

Orkestmusicus én artistiek leider

Interview en tekst: Annie Oude Avenhuis - 24 mei 2017

Michael Gieler is solo altviolist bij het Koninklijk Concertgebouw Orkest (KCO) en artistiek leider van Stichting Music Bridges. Hij zoekt het avontuur in de concertzaal. Zijn kracht: bruggenbouwer voor jong en oud, altijd op zoek naar een frisse blik. ‘Ik vind het belangrijk dat je elk concert zo ervaart, alsof je de muziek voor het eerst hoort.’ 

Talent en discipline
Michael is met muziek opgegroeid op het platteland in Oostenrijk. ‘Op mijn derde speelde ik blokfluit. Ik was trots als ik weer een extra noot kon spelen.’ Zijn moeder speelt orgel, piano en viool en moedigt alle kinderen aan: ‘Mijn moeder vond dat ik talent had. Ze was zeer gedisciplineerd en alle vier de kinderen moesten elke dag oefenen. Tot mijn 10e ging ze elke dag naast mij zitten, terwijl ik studeerde. Dat was een bepaalde druk en zeker bepalend voor mijn ontwikkeling. Ik doe het bij mijn eigen kinderen nu echt anders: heel losjes!’

Altviool aan de orkestacademie in Berlijn
Wat was één van zijn geluksmomenten in zijn leven? ‘Ik wilde graag een plek op de orkestacademie in Berlijn, die een geweldige reputatie had. Ik heb voorgespeeld op altviool en werd aangenomen. Ongelooflijk, ik was maar net begonnen op altviool!’  Het is een strenge leerschool in Berlijn. ‘Ik heb heel hard en veel gestudeerd: 8 à 10 uur per dag.’ Twee jaar lang speelt hij met de Berliner Philharmoniker: hij krijgt een beurs voor de Academie en wordt ook nog betaald voor de concerten. Hij werkt daarna twee jaar in Salzburg en doet in 1993 succesvol auditie bij het Koninklijk Concertgebouworkest. ‘Een geweldig orkest. Wat een klank, wat een souplesse! Maar mijn artistieke ambities reiken verder.’ Hij wordt artistiek leider van Stichting Music Bridges met concerten in het Muziekgebouw aan het IJ, de IJ-Salon, Bijlmer Klassiek, educatieve projecten en sinds kort ook internationale activiteiten.

Inspiratie bronnen
Wie heeft hem geïnspireerd? ‘Toen ik 34 was ontmoette ik Prof. Ferenc Rados. In zijn lessen had ik eindelijk het gevoel om echt tot de kern van de muziek door te dringen.’ Daarnaast is dirigent Iván Fischer een mentor. ‘Hij is een originele denker, daar komen vele mooie dingen uit voort.’ Momenteel werkt hij veel samen met Carel Alphenaar, regisseur en dramaturg. ‘Carel is een wandelende bibliotheek. Met hem ontwikkel ik nieuwe concepten voor concerten, ook combinaties met andere kunstvormen zoals dans, theater en beeldende kunst. Dat is een manier van muziek maken die mij zeer inspireert.’

En Splendor?
‘Splendor is een plek voor muzikaal ondernemers, een plek waar je zelfs met een heel orkest kan repeteren in de Grote Zaal.’ Zijn interesse voor moderne muziek uit zich in de nauwe samenwerking met veel Splendor-musici. Ook organiseert hij bij Splendor workshops voor educatie: trainingen voor orkestmusici om schoolklassenklassen in te gaan.

Gran Canaria
Als je een idee hebt, een mooie plek en enthousiaste mensen, dan kun je het heel ver schoppen. Vijftien jaar geleden gingen we met het KCO naar een prachtige concertzaal, het Auditorio Alfredo Kraus in Las Palmas di Gran Canaria. Die zaal heeft een achterwand van glas, zodat je uitkijkt op de zee. Het werd onze favoriete tournee bestemming. Ik heb daar vriendschap opgebouwd met collega-musici Adriana Ilieva en José Alvarado. Het toeval wilde dat de Paasweek daar  een “lege” week was. In 2015 praatten we  met de directie en kregen carte blanche om “iets” met Bach te doen: dat werd de Matthäus -Passion. Samen met lokale musici, Nederlandse zangsolisten  en collega’s van het KCO hebben we dat gerealiseerd. We geven masterclasses en spelen kamermuziek. Maar we gaan ook naar ziekenhuizen, want patiënten kunnen niet naar onze concerten komen. Onze celliste is voor een vrouw (101 jaar) met dementie gaan spelen. Zij had de hele dag niets gezegd en alleen maar gezeten met gesloten ogen. Maar toen kreeg ze  tranen bij de muziek. Muziek raakt mensen in hun ziel en verbindt ze met elkaar. Daar doe je het uiteindelijk voor.’