Leven als een duizendpoot 

Interview en tekst: Annie Oude Avenhuis - 17 januari 2018

‘Als ik in het openbaar zeg, dat ik een opera maak, dan ben ik dat aan mezelf verplicht.’ Thomas Myrmel is componist en elektronisch muzikant. Hij daagt zichzelf graag uit. In zijn jeugd kiest hij elk jaar iets nieuws: ‘Ik wilde alle instrumenten proberen.’ Hij verhuist naar Amsterdam om hedendaagse compositie te studeren. Hoe sluit Splendor aan bij deze duizendpoot?

Elk jaar iets nieuws
Kinderen moeten muziekles hebben vinden zijn ouders. Als hij vijf is krijgt hij pianoles volgens de ‘Yamaha solfeige’ methode. Zijn moeder gaat elke week met hem mee. Hij leert zingen, noten lezen en met twee handen spelen. ‘Wij kwamen samen om piano te spelen, het was geen studie.’ Als hij tien is kiest hij de cello, als hij elf is de trombone. ‘Mijn ouders ondersteunden mij, maar er was geen discipline, het spelen en genieten stond voorop.’ Hij is de oudste van drie zussen en twee pleegkinderen, geboren in ‘the Twin Cities in Minnesota.’

Hoofdvak trombone
Waarom kiest hij voor de muziek? De muziekafdeling van het lyceum is in de wijde omgeving bekend en helpt hem een handje. Hij krijgt les van Don Bates, ‘een heel strenge én inspirerende docent. Aan hem dank ik dat ik muzikant ben geworden. Hij daagde ons uit om zelf verantwoordelijkheid te nemen: er was geen ruimte voor kinderlijk gedrag.’ Thomas speelt cello in een klein ensemble, contrabas in een big band en trombone in een blazersorkest.  Als uitwisselingsstudent doet hij het laatste jaar van het lyceum in Frankrijk. Tegelijkertijd gaat hij naar het conservatorium in Rennes, waar hij trombone studeert. 

Europa
Thomas vertrekt naar Amsterdam en studeert hedendaagse compositie bij Wim Hendrickx. ’Hij heeft mij gestimuleerd om mijn eigen weg te vinden: je mocht alles doen wat je wilde, behalve een mooie drieklank schrijven, dat hoorde niet.’ Hij werkt samen met mensen vanuit de hele wereld. Samen met zijn vrouw Anat Spiegel richt hij in 2007 de band Controllar op. Ze toeren door Europa, Azië en de VS.

Splendor
Wat doet die duizenpoot bij Splendor? Bij de start is hij heel actief geweest. Meedenken over PR, concertplekken vinden, vormgeven van het gebouw en een gemeenschap van mensen organiseren. Thomas Myrmel: ‘Voor een zelfstandig muzikant is Splendor een ondersteuning voor het leven. Dit collectief is een enorme aanwinst, een uitbreiding van het muzikale netwerk voor alle muzikanten.’

Uitdaging
‘Ik krijg een opdracht uit Sint Petersburg om een stuk te maken ter nagedachtenis aan de Russische revolutie van 100 jaar geleden. Dat is op 23 juli uitgevoerd. Daarnaast heb ik behoefte om dat stuk in Nederland uit te voeren. In Amsterdam komt een festival over de Russische opstand. Zij willen een aanvullend stuk over de revolutie. Ik heb net een dochter en ben euforisch. In die sfeer zeg ik toe, terwijl ik me eigenlijk moet concentreren op het nieuwe leven. Ik sta voor een gigantische uitdaging. Mijn dochter Kaya is nog geen maand oud, mijn zoon Eliot van twee jaar zit in de ‘nee’ fase. En ik moet werken aan twee stukken. Als ik elke minuut goed benut, dan komt het goed. Als er iets mis gaat, dan kom ik in tijdnood. ‘s Nachts geef ik Kaya de fles en daarna componeer ik twee à drie uur om het stuk af te maken. Het is wel gelukt, maar ten koste van mijn welzijn. Ik heb mijzelf uitgedaagd om mijn controle als componist weg te geven aan de muzikanten. Door de enorme druk heb ik een andere manier van componeren geleerd met een hele creatieve oplossing. Op zo’n manier blijf ik mijzelf verrassen. En net als deze premières, het komt altijd weer goed.’